Aaipop, Nijland, 1 april 2002
Voordat ik de muziek
van Reboelje leerde kennen was Van Morrison mijn grootste muzikale held. Al
zijn cd's (een dikke 40) staan thuis in de kast en als hij in Nederland optrad
miste ik niet vaak. Maar de laatste jaren verflauwde de liefde wat en liet ik
de live-optredens aan me voorbijgaan. Tot aan zaterdagavond 30 maart jl.. Op
rij 2 zat ik in Carré. Een optreden van Van in deze prachtige lokatie
wilde ik niet aan me voorbij laten gaan. Voor de zesentwintigste keer
'Van the Man' live.
En genieten: van de mooiste stem in de popmuziek, de prachtige nummers en het
goedkeurende 'yeah yeah' van Van als een bandlid een in zijn ogen prima solo
gaf. Veel blazers met in de hoofdrol gastmuzikante Candy Dulfer. En het gevoel
was er weer!
Kippevel en (bijna) tranende ogen. Emoties.
Maar ja, de Hamanaras
is er niet voor live rescensies van Van Morrison. Wat is dus het verband tussen
hem en Reboelje? Dat is nl. het feit dat ik maandagavond 1 april, twee dagen
later, omstreeks 18.00 uur het Aaipop- terrein te Nijlan oploop om Reboelje
in de loop van de avond voor de zesentwintigste keer live aan het werk
te zien. Van mijn voornemen om in 2002 iets selectiever naar de Reboelje-optredens
te gaan is tot op heden niet veel terecht gekomen. In mijn omgeving wordt gesproken
over tweede jeugd, penopauze of sielesiik. Maar kan het ook jûnsfermaak
zijn of
einlik frij?
Vanuit de rustige buitenwereld ineens de luidruchtige Aaipop wereld binnenstappen
ervaar ik als een wereld van verschil. Veel jongeren. Even voel ik me zo oud
als ik ben en besluit het grootste deel in de 'akoestische' Harsankjeseal door
te brengen. Jan Tekstra geeft tezamen met Lydia van der Meer een mooi concert
en duo Ferbean een grappig concert ('bin self ek berne yn 'e wâlden. Skept
toch een bân'), neem nog een cola/beerenburg (de munten moeten toch op
en snacks kunnen contant worden afgerekend) en begeef me rond 20.45 uur naar
voren in de Teneftertinte, waar Reboelje tussen 21.00 en 22.00 uur zal spelen.
Zo vooraan is het als bij elk ander Reboelje concert. Dezelfde gezichten. Er
wordt met bier gegooid en het door de warmte ontstane condenswater komt als
lichte, plaatselijke regenbuitjes naar beneden gedruppeld. Het kost Marius voor,
en ook tijdens het optreden, moeite om een
droog plekje te vinden en te houden voor zichzelf en, vooral, voor zijn
instrument.
Hans Boschma is vanavond van de partij en ook staan er extra microfoons voor
Femke Hoeksma, Sanne Hoeksma en Marike
Meijer volgens Marius zijn ze 'wereldberoemd in Leeuwarden en zo langzamerhand
ook in de de rest van Friesland'.
Er wordt geopend met 'Wûnslân', waarna 'Simmersliep' en het onvermijdelijke
'Marije Maria' volgen. Eén keer schrijven dat het absoluut niet je favoriete
Reboelje nummer is en het blijft je achtervolgen. 'Der is net mear' en vooraan
ontstaat één deinende massa. Het volgende nummer wordt gezongen
door Durk. Hij werd prima vervangen door Sido Martens tijdens zijn afwezigheid,
maar nu is het echt weer 100% Reboelje :'Langstme'. Prachtig die saxofoon van
Tjerk.
Dit korte verslag wordt verder geen weergave van fijnzinnige muzikale bijzonderheden,
geen schets van wat zich op het podium afspeelt of wie op welk nummer meedoet.
Er is geen tijd voor om daar op te letten. Want vanaf het volgende nummer, 'De
lêste nacht' is het feest! Nergens aan denken, nergens meer oog voor hebben
en dansen. Springen. Of hoe je het ook maar wilt noemen. Even verderop zie ik
een paar Femmes Vattaal. Vermaken zich zo te zien ook uitstekend.
Ondertussen blijft Marius de diverse aansluitingen checken. Ergens lijkt iets
niet goed te zitten. Geen tijd om uitgebreid naar te kijken. Doorspelen dus
maar. Tjerk neemt vervolgens de microfoon over en 'It folksgerjocht' wordt ingezet.
'Doch de raaie': eerder tijdens het optreden al eens door Marius ingezet ('sorry,
setlist lag op de kop') is het volgende nummer, gevolgd door:'ien - twa - trije
'
'Fûgel yn dy'. Gereserveerdheid maakt plaats voor eensgezindheid.
Wie kan onze muzikale band nog verbreken gedurende dit ene uur? Waar had ik
het in het begin over? Juist ja. Emoties. 'Hein' en 'Gjin Liger'(yes!!!) volgen
waarna er nog ruimte is voor een nummer van ongeveer 2,5 minuut. Marius overlegt
met het publiek en het wordt een lange uitvoering van 'Trije' waarna het ruim
na 22.00 uur is geweest en de voor Reboelje gereserveerde tijd erop zit.
Bij wijze van afsluiting van het festival wordt tezamen
met presentatrice Agnes Sambrink en het publiek het Fries volkslied nog
gespeeld en gezongen.
De donderdags na
het Aaipop-festival wordt er een sfeerverslag
van het festival in 'Spegels', het culturele programma van Omrop Fryslân,
uitgezonden. Er worden fragmenten uitgezonden van 'Marije Maria' en van 'Trije'
en vier van de Reboelje mannen
( uitgezonderd Tjerk) geven hun mening over het festival.
Ook veel publieksopnamen. M'n kinderen schamen zich vreselijk voor hun heit.
Jan Broos.