Jorwert, Redbadtsjerke                                    15 december 2001

Zo dicht bij Leeuwarden en toch was ik nog nooit in Jorwert. Nou ja, afgelopen zomer ben ik er eens doorheen gefietst en wist dus exact waar het lag. Ik had zo berekend een dikke twintig minuten nodig te hebben om er met de auto te komen. De aanvangsttijd van het Reboelje-optreden was 20.30 uur, en - het loopt altijd iets uit - dus kon ik vlak voor half negen nog wel van huis. Dus niet! Lees maar verder. Ondeugend parkeer ik de auto op de stoep en heb de kerk al in het zicht. Ik heb niet zoveel zin een fatsoenlijke plek te zoeken, mede in de wetenschap dat velen dat voor mij ook al hebben gedaan. Ik sla de deur dicht en spits mijn oren. Jawis, Hans "The horn" Boschma is er ook. Z'n trompetgeschal wurmt zich door de kieren van het statige kerkgebouw een weg naar buiten en daalt, gedragen door de ijzig koude lucht, neer op de verlaten straten van het vermaarde dorp.  Er is geen maan, maar overal zijn sterren. Sommige knipogen even naar me als ik het grintpad opstap. Is het omdat ik de verkeerde kant oploop of willen ze me zeggen nog even buiten te blijven? Ik kies voor de sterren binnen. Terwijl ik mij langs de graven voortbeweeg en Marius het Heitelân hoor zingen besef ik dat dit alleen al een bijzonder decor is. Het had nog mooier gekund als ik denk aan het lied van De deade man en in dikke nevel gehulde grafstenen. Ik trek nog eens aan m'n sigaar, loop door en bedenk me dat het voor de verkeersveiligheid beter is zo. Voorzichtig schuif ik de klink omhoog en trek de zware buitendeur naar me toe. Achter de deur is het donker. Tot mijn geruststelling wordt de binnenkomst niet opgemerkt en discreet rook ik de rest van mijn señorita. Zo wordt het toch nog een beetje mistig in dit duistere gedeelte van de kerk.  It tongert net mear wordt ingezet. Marius laat 'm, naast zichzelf, tijdens dit nummer door Remi begeleiden. Remi "LeRieu" Adriaansz die vanavond als tweede gastmuzikant is toegevoegd. Het wordt een rustige, bijna saaie uitvoering waarin het gedonder node wordt gemist. Ik kom er intussen achter dat dit al het vijfde nummer is. Van de voorgaande nummers kan ik je dus niet veel vertellen, maar uit de commentaren na afloop heb ik begrepen dat we daaraan ook niet zoveel woorden moeten vuil maken. Ha, daar is Douwe die me op m'n schouder slaat. Hij neemt me mee naar boven waar we een mooi uitzicht hebben op wat zich daar beneden afspeelt. Ik zie Hanneke die het geheel vanaf de kansel overziet. Als een vorstin aanschouwt ze zichtbaar instemmend de verrichtingen en legt ze voor haar "museum" en voor het nageslacht met de digicam vast. Tussendoor schiet ze nog foto's die over een tijdje weer op de website zijn te bewonderen. Helemaal voorin is nog een stoel vrij, voor mij. Ik laat 'm nog even vrij zodat Jenny naar hartelust heen en weer kan wiebelen. Toch bedankt. Verder zie ik dat er een nieuw drumstel voor Rommert is. Nou ja, ik geloof niet dat je zoiets nog een drumstel mag noemen, maar daarover later meer. Bekende nummers als Simmersliep, en Kom mar, kom mar komen langs.  Dan ineens voor mij onbekende klanken, maar ik heb me goed voorbereid en herken de tekst van Earjusterjûn. Een heus kerstnummer dat alleen voor Jorwert geschikt is. Het lied over de kening dy't berne is; in jonkje mei in hertsje fan goud is hier al vaker gespeeld maar ik - en vele hier met mij - hebben het nog nooit gehoord. Met de liefhebbers ga ik even terug in de historie. Het is een in 1991 verschenen promosingle, uitgebracht door Stichting Friesland Pop. Vier bands mochten destijds een kerstplaatje opnemen. Naast Reboelje waren dat PJP Pinhead; Swier Izer en maar liefst 78 Hoeren. Toevallig sta ik weer naast Heine (zie verslag Burgum) als Hein gespeeld wordt. Hij hééft iets met dat nummer. Wij hebben allemaal wat met het volgende Marije Maria.
Pauze.  Het zijn opnieuw de bekende gezichten bij zo'n optreden, maar iéts is anders. Sommige hebben hun ouders meegenomen. Ook opvallend veel wijndrinkers onder de Reboelje-aanhang. Het alternatief is fruitsap. Of water. Ik smoor bijna in m'n jus d'orange omdat er naar verluidt een geweldige omissie in het verslag van Parrega is geslopen. Gelukkig, toch iemand die het leest, denk ik, al had ik stiekem gehoopt op wat commentaar. MARTJE HEEFT OOK GEDANST ! ! ! Eigenlijk danst zij altijd en als ze niet danst dan dansen haar oogjes van plezier. Ze komt vaak met Peta (van de Peta-boys en wel genoemd) en is niet al te groot. Vanaf nu zie ik haar niet meer over het hoofd. Nadat er voldoende is geëvalueerd kan de tweede set beginnen. Remi en Rommert stemmen nog even en dan is het tijd voor Wisto wat leafde is?. Hierna Langstme en Dizze jûn. Het koortje op de eerste rij zingt voorzichtig mee. Het begint van deze set lijkt beter te lopen dan die van voor de pauze, zegt men.  Hierna volgt een akoestische sessie. Tsjerk krijgt terecht de handen op elkaar voor Brânmerke famkes. Leuk, dat horen we niet zo vaak. Als een volleerd troubadour vertellen hij en z'n gitaar het verhaal. Spatzuiver!  Krekt as wy leent zich wat vaker voor akoestisch, maar hierna vindt Marius het wel best, dat softe gedoe. Met It folksgerjocht komt er weer wat leven in de brouwerij. The Horn is natuurlijk ook nog; deze keer om Nij begjin op te fleuren. En dat kan 'ie, zeg! In dit soort van bijna-jam-sessies komt zijn klasse heel dicht bij het talent van Reboelje. Vorige week was dat met de fûgel al zo en nu dus met dit lied. Misschien dat er iemand onder de fans is die nog apart instrument bespeelt. Als het meezit kan hij/zij dan op de fanclubavond de solo verzorgen. Ik denk aan een doedelzak, een wasbord of een jazzy saxofoon of zoiets als holle fetsjes. Gewoon even Douwe mailen. De fûgel yn dy vandaag zonder vreemde uitspattingen en met Medusa wordt het einde van de tweede set bereikt. Namens het organiserend comité reikt Hans Cosijn een bloemetje uit, bedankt de band en wenst iedereen voor straks wel thuis. De toegift is voor Tunnel fan it ljocht. Frits (die doet vandaag het licht) doet z'n uiterste best de beide blazers goed voor de dag te krijgen. Zijn materiaal is beperkt maar toch wordt het een mooi plaatje.  Na dit nummer vinden de mannen het wel best, maar het publiek niet. Trije er dus maar achteraan. Martje staat alweer. De rest volgt en blijft staan. Tijdens de laatste pogingen van het enthousiaste publiek het e-o-lied voort te brengen neemt Reboelje afscheid. Alweer een mooie avond voorbij. Sommige staan op de stoelen te klappen en te roepen. En het heeft succes. Nog een laatste nummer dan: Eilân yn de see. Eindelijk weer eens op de setlist; al dan niet gepland, maar dat dondert ons niet. In z'n enthousiasme het publiek op te zwepen staat Remi ineens voor de kat z'n viool te spelen. Tot twee keer toe maait LeRieu z'n plug eruit, maar het komt allemaal weer goed. Laat dit dan echt het einde zijn denk ik dan. Ik krijg gelijk; met een diepe buiging neemt de band afscheid. Vijf minuten later is de kerk zo goed als leeg.
Okee, er is geen bier maar om zo snel weg te gaan... Een half uur later willen ze ons er ook wel eens uit hebben. We besluiten nog even naar het Wapen van Baarderadeel te gaan.   Aha! Daar zijn al die mensen zo snel naar toe gegaan. Kunnen we toch nog een beetje bijkletsen. Els (Warris) van de organisatie verbaast haar er nog over dat het optreden zo snel was uitverkocht. Net toen ze er een beetje meer publiciteit aan wou geven hoefde het al niet eens meer. De mensen vroegen zelfs niet eens hoe duur het was, zegt ze. Om modern te blijven kon je via e-mail/internet kaarten bestellen. Laat mij nou de enige zijn die dat heeft gedaan, dus dat is ze ook nog bijgebleven. Al met al was dit optreden een mooie en welkome afsluiting van dit jaar voor de Redbadtsjerke. Met de opbrengst van de optredens wordt het orgel gerestaureerd, aldus Hans Cosijn. Nou, misschien hebben we volgend jaar dus weer een introotje op het gerestaureerde orgel. Ook de Reboelje-mannen, LeRieu en The Horn komen nog wat drinken en ja, als je dan op de praatstoel zit is het zomaar laat. 's Nachts om drie uur smaakt de cola mij (de Bob) echt niet meer, hoor. Ik zou je nog wat vertellen over de nieuwe drums van Rommert. Hij is er echt heel blij mee. Je slaat er op, maar er komt nauwelijks geluid uit en dat vinden ze thuis ook leuk. Nu kan hij tenminste lekker oefenen met de hoofdtelefoon op. Hij vertelt me nog dat ie destijds voor Medusa de drumpartijen thuis op de computer heeft gemaakt. Zo had ik het nog nooit beluisterd, jullie wel? Dit drumstel (zeg maar dit apparaat) heeft zo'n honderd verschillende drumstellen in zich. Wat mij betreft studeert hij nog even iets leuks in voor de fanclubdag. Het apparaat gaat voorlopig mee naar de wat kleinere theaters. In Bolsward en Burgum zal het oude nog wel meegaan. Da's mooi want er zijn nog wat groupies die z'n krukje mochten uitproberen. Naar het schijnt komen daaruit de vibraties voort die Rommert tijdens een optreden zo doen grijnzen.
Geloof het of niet, maar als echt iedereen al naar huis is - het is vier uur in de ochtend - weet Hanneke nog een aanwinst voor het "museum" aan te trekken. De kastelein heeft nog iets. In de tijd dat Pigmeat Oosterlittens 4 sponsorde en Reboelje Littens 3, speelde het laatstgenoemde elftal als De Swarte Ridders in gele Reboeljeshirts. Er is een mooie foto van en die hangt dus nu in Buitenpost aan de muur. Om het compleet te maken krijgt ze ook nog zo'n origineel shirt. De dag kan voor haar dus al niet meer stuk. Eindelijk kunnen we inpakken; naar huis. Hee, daar kom ik m'n auto ook weer tegen; ik had 'm dus mooi voor het café geparkeerd. Komt dat even goed uit. Het mooiste nummer van vanavond? Nij begjin jamde wel lekker weg, vond menigeen.

TEADE

Hieronder weer even een lijstje van welke albums de gespeelde nummers komen.