"De Koornbeurs" Franeker: vrijdag 16 februari 2001 samen met Femmes Vattaal

Belofte maakt schuld. Ik wil het verslag liefst zo snel mogelijk op het web. Vannacht had ik geen puf meer, maar nu op zaterdagochtend tegen elven gaat het al wat beter. Daar gaat ie dan! Tegen beter weten in besloot ik van de week toch maar eens te bellen voor een kaartje en het had succes. Zo kon ik getuige zijn van weer een concert. Ik wist niet meer hoe laat het zou beginnen en was daarom tegen achten aanwezig. Toen zag ik dat het om negen uur zou beginnen en dat Femmes Vattaal ook uitgenodigd was en dat het goed was. De tussentijd kon ik gemakkelijk volpraten met Douwe (die van de fanclub). Nu ik toch mooi op tijd was kon ik alle bezoekers eens goed observeren, hoewel, tegen negenen werd het moeilijk, want het liep storm. Ik zie weinig bekenden, tenminste van andere concerten. Dit is een ander publiek. Zo'n publiek dat de theatercatalogus krijgt en zoveel mogelijk inschrijft in de hoop dat er wat leuks tussen zit. Die mensen zijn ook een soort familie. Ze zien elkaar in De Koornbeurs, ongeacht wat er speelt. Daardoor waren er ook zo weinig kaartjes voor Reboelje-fans. Ik zie allemaal keurig geklede mensen voorbij trekken (daar sta ik dan in m'n spijkerbroekie met glas bier). De prijs voor het mooist geklede stel gaat naar een paartje dertigers. Hij met rode baret en zij met een zwarte pet. Verder gekleed in vrolijke kleuren als waren zij neo-hippies. In de garderobe gaat de rode baret af en komt zijn kale knikker tevoorschijn.
Pa De Boer komt ook met pet binnen en was al bijna vergeten deze af te zetten. Hij komt er nog net op tijd achter. Broer De Boer is de enige heer met stropdas, voorzover ik dat in de gauwigheid heb kunnen zien.  Als Hanneke met vriendin ook binnen is gaan de deuren van de zaal open. 't Is al wat mistig binnen en het decor lijkt nog wel in aanbouw met de lichtbalken die diagonaal op het podium staan. Het schijnt zo te horen. Geleidelijk gaat het licht uit en als het echt donker is komt Femmes Vattaal op. "Tsjong! wat een spierballen", hoor ik de man achter mij zeggen. Ik weet niet welke ballen hij bedoelt, maar dat mag de pret niet drukken. Ze slaan er weer vrolijk op los en brengen het publiek het eerste kwartier in een zekere staat van vervoering. Na dat kwartiertje komt Reboelje op. Het eerste nummer gaat over Nije bisten, daar kan men zich misschien nog wat bij voorstellen en Nije kleuren; dat wordt al wat moeilijker, zegt Marius. Goed, mijn avond kan al niet meer stuk. De Muzykman staat ook weer op het programma, gevolgd door het nieuwe Myn freon. Na deze eerste drie nummers door Marius mag Durk: Langstme; en Tjerk: Kom mar Kom mar. Weer daarna komen er drie nummers uit het Magysk Teater: Noflike Jacht, Magysk Teater en de Spaansche Mich. Bij de laatste twee doet Femmes Vattaal weer mee. Die nummers kennen de kenners al bijna niet meer zonder stokslagen. Een unplugged Krekt as wy besluit de eerste set. In de pauze schiet ik de webmaster van de   Reboelje-homepage aan en kunnen we even bijpraten over de gezamenlijke hobby. Ook Theunis is gearriveerd. Hij komt op goed geluk en heeft mazzel. In de pauze hoor je mensen zeggen: zij spelen toch ook dat bekende nummer, hoe heet dat ook alweer?
Nou, het komt meteen na de pauze: Marije Maria, en hier en daar wordt spontaan meegezongen. Met Hein komt er al een beetje swing in de zaal. Als mensen de tekst zouden kennen zouden ze ook weten waarom Femmes Vattaal met messen zwaait. Nu het toch swingt komt De Raaie met Femmes Vattaal en blijven zij nog even. Het slot wordt ingezet met het rustige Kesera. Ik zie wel één iemand met een aansteker!! Daarna de beuk erin met Winternacht dat niet te verstaan is (dus gewoon cd-tje kopen) en gezamenlijk afsluiten met Femmes Vattaal: Der is net mear en Medusa (wer is no dy ferrekte mulharp!).Een daverend staand applaus en een heel voorzichtig o-e-o-e-o is voldoende voor een toegift. Vanaf het balkon wordt Trije ingezet zoals we dat ook in Kollum zagen. Het publiek blijf toch maar staan, want als je buurman niet gaat zitten doe jij het toch ook niet. Durk zet zich nog even scherp voor de Branmerke Famkes. Djip in myn siel is echt het laatste nummer. Daarvoor zit nog wat mij betreft het leukste nummer van de avond (uit 1987) De deade Man, samen met Femmes Vattaal. Na afloop is er weer een run op de cd's. Het gaat goed met Reboelje, concluderen Theunis en ik na afloop in een onderonsje met Tiede. Veel concerten en elke keer een volle bak. Wij zijn er best wel wat trots op! Wij toch allemaal, voegt Tiede (de gitarist) er terecht aan toe. 

Teade