Surch/Zurich Hotel De Steenen Man,    23 december 2000

In de serie van HOTEL-optredens brachten wij een bezoek aan de derde in de reeks van vier. Bekaf van andere bezigheden die dag en nog zonder een behoorlijk stuk avondeten kwamen we om exact half negen aan. Het was nog niet druk en ik hoopte stilletjes dat dat zo zou blijven. Voor wie het nog niet weet: dit Hotel wordt gerund door Tjerk, de bassist van Reboelje en z'n vrouw. Vorige concerten in dit Hotel waren roemruchtige nachtelijke happenings en daarom was het dat alle kamers volgeboekt waren door Reboelje-fans.   Een half uur later is het afgeladen vol en gaat het feest los. Jenny is naar voren geschuifeld omdat ze zo graag vooraan staat. Met nog drie meiden staat ze dan zo'n twee uren ongeduldig heen en weer te hippen totdat "Trije" iedereen in beweging brengt. Ik ben moe en hang lekker tegen het biljart aan, praat nog wat met bekenden en lurk aan m'n Lingen's Blond.
Vaak heb ik van Reboelje het idee dat ze eerst een twee of drie nummers spelen om er wat in te komen, maar de laatste tijd is het van meet af aan d'r voor. Achteraf heeft dat misschien wel te maken met de fanclubdag. Er worden nl. veel nummers van de CD Magysk Theater gespeeld; nummers die ze normaal nooit spelen. Er komen drie sets, zo is mij verteld. Na de eerste schuif ik ook wat naar voren. Het geluid is vooraan heel wat beter dan achter en het wordt steeds moeilijker droog te communiceren. "Gjin Liger" is zo'n nummer dat het in deze ambiance erg goed doet, maar ook "Hein" mag er zijn. Al met al komt de zaak lekker in beweging en de zaal mag het volgende nummer raden. Helaas, ik heb ze allemaal goed. Tussen de sets door is het druk aan de bar en op de toiletten en zo kun je nog eens een gesprekje voeren. Ik betrap me er zelf op zo nu en dan wat door te draven als ik het over muziek heb. Dat zie je wel aan deze afdeling van m'n webwereld. De derde set zou weleens lang kunnen duren, want de sfeer zit er goed in vanavond. Was het "It eilan yn de see", ik weet niet meer welk nummer als laatste klonk maar daarna was het gebeurd. Om half een gingen de stekkers eruit. Te vroeg voor mijn idee, maar goed die jongens spelen nu elke week, het is bijna kerst enz. 
De keuken gaat open en dat is maar goed ook, want wij hebben een reuzehonger. Met een patatje en een frikandelletje is de ergste honger voorbij en begin ik wel erg slaperig te worden. dan maar weer een gesprekje. Nu met Sytze Pruiksma  van de was(h)machine. Momenteel speelt hij mee in Ronja de roversdochter. Ik moet dat zien, maar het komt er nooit van. Als je hem ziet en de kans hebt een gesprekje aan te knopen moet je dat doen, het is een reuze aardige en enthousiaste vent. Dan springen Tjerk en Durk het podium op om "Hein" te spelen. Sytze aarzelt niet en pakt de djembé en zo wordt het een spontaan en leuk handjeklap-gebeuren. Na dit nummer begint het ook bij de anderen te kriebelen en worden de instrumenten weer aangesloten. Marius doet een solootje met gitaar over een vrouw die twee kinderen heeft en nog wat dingen. Het moet wel over z'n eigen Stientje gaan en het komt vast weleens terug. "The letter" en "Radio 1" volgt en deze laatste is ook zo'n nummer dat nog in demo-vorm is. "Hee Jan" had ik al eens in Wommels gezien met Piter Wilkens/Femmes Vattaal erbij. Toen was het grandioos,nu een leuke afsluiter met Ale Hoekstra (de muziekman) op basgitaar en Tjerk op slaggitaar.  
Na een laatste Lingen's Blond, en nog een sigaar waren er bijna geen slachtoffers meer om een gesprek mee aan te knopen. Jenny had het ook wel gehad en zo namen we afscheid en gingen we de koude nacht in. Brrrrr. Krabben, blower op 4 en voorzichtig rijden want het kon wel glad zijn met een temperatuur zo rond het vriespunt.